Love, Sex & Rock ’n’ Troll – Μερος 3ο

Πώς οι μουσικές φυλές ζουν την ερωτική απογοήτευση

Η καρδιά ραγίζει σε διαφορετικά τέμπο. Άλλοι πνίγουν τον πόνο τους στα breakdowns, άλλοι στο ουίσκι, κι άλλοι σε 12λεπτα κομμάτια με ακουστική κιθάρα. Γιατί κάθε φυλή έχει το δικό της breakup soundtrack— και συνήθως, είναι πιο δραματικό απ’ όσο χρειάζεται.

Οι Metalheads: concept album με τίτλο «Pain Eternal (Side A)»

Ο Metalhead δεν κλαίει. Κάνει mixdown. Θα κλειστεί στο δωμάτιο και θα γράψει πέντε τραγούδια για τον χωρισμό — γιατί αυτό κάνουν οι metalheads αντί να κλαίνε, με στίχους τύπου «your love was distortion, my soul the amp». Στο timeline του δεν θα ανεβάσει quotes — θα ανεβάσει solo. Και όσο πιο πολύ πονάει, τόσο πιο γρήγορα θα παίζει το double bass drum.

Κάθε riff είναι κι ένα ‘σ’ αγαπώ’ που δεν ειπώθηκε ποτέ!

Οι Goth: όταν ο πόνος έχει αισθητική

Για τους Goth, η απογοήτευση είναι σχεδόν… ιερή εμπειρία. Θα ανάψουν κεριά, θα ντυθούν στα μαύρα (που τα φοράνε ούτως ή άλλως) και θα βάλουν το «Disintegration» των Cure να παίζει στο repeat. Θα γράψουν ένα κείμενο στο Notes με τίτλο «Το φάντασμα της αφής σου» και θα το ανεβάσουν με caption «μην ανησυχείτε, είμαι καλά, απλώς νιώθω βαθιά». Κάθε δάκρυ είναι αισθητική επιλογή, κάθε σιωπή – performance art.

Για τους Γκοθάδες, ακόμα και ο χωρισμός πρέπει να είναι όμορφος!

Οι Punk: το breakup είναι επανάσταση

Ο Punk δεν πενθεί· επαναστατεί. Αν του ραγίσεις την καρδιά, θα βρει μια μπάντα να του γράψει ένα κομμάτι με τίτλο «You’re Corporate Anyway». Θα βγει, θα φωνάξει, θα πιει και μέχρι το πρωί θα ‘χει ξεχάσει πώς τη λένε (αλλά θα θυμάται την πολιτική της θέση). Η αγάπη γι’ αυτούς είναι DIY — κι όταν τελειώνει, απλώς κολλάνε άλλο patch πάνω από το παλιό.

Θα φωνάξουν, θα γελάσουν, θα πάνε παρακάτω — πάντα με το κεφάλι ψηλά και τη μουσική στο τέρμα!

Οι Rappers: heartbreak με autotune

Ο Rapper δεν χωρίζει — παίρνει έμπνευση για 3 albums. Θα κάνει diss track με στίχους που μόνο εκείνη θα καταλάβει, αλλά θα τους χορεύουν όλοι. Θα βγει story «I’m good» ενώ στο background παίζει το πιο λυπητερό sample του Drake. Ο πόνος γίνεται flow, και το κλάμα… content.

Ίσως να μη στο πουν ποτέ, αλλά πίσω από κάθε beat υπάρχει πάντα μια ιστορία που πόνεσε!

Οι Emo / Indie: καταθλιπτική τέχνη στα stories

Δεν υπάρχει πιο παραγωγική περίοδος για έναν emo από έναν χωρισμό. Θα γράψουν πέντε τραγούδια, θα διαγράψουν τρία, θα κρατήσουν ένα — και θα το ανεβάσουν με τίτλο «for the one who never texted back». Θα πονέσουν αισθητικά, με κεριά, Polaroid φωτογραφίες και caption «αν δεν καείς, δεν έχεις αγαπήσει».

Ζουν κάθε συναίσθημα στο φουλ — και το κάνουν τραγούδι!

Οι Classic Rockers: ουίσκι, βινύλιο, αξιοπρέπεια

Ο Classic Rocker δεν γράφει στο Instagram. Ανοίγει το ουίσκι, βάζει Clapton, ανάβει τσιγάρο και κοιτάει τον τοίχο για δύο ώρες. Δεν στέλνει μηνύματα· περιμένει να παίξει στο ραδιόφωνο το «Angie» για να το πάρει ως σημάδι. Στην επόμενη συναυλία, θα σταθεί ήρεμα, θα χαμογελάσει και θα πει «το ζήσαμε κι αυτό, μωρό μου».

Δεν θα το πουν, αλλά ξέρουν: κανένα solo δεν σβήνει μια παλιά αγάπη!

Όλοι έχουμε βιώσει χωρισμούς. Αλλά κάθε μουσική φυλή έχει τον δικό της τρόπο να ραγίζει, να φτιάχνει και να ξαναπαίζει τη μελωδία. Στο τέλος, το κοινό soundtrack είναι το ίδιο: λίγη μελαγχολία, λίγη υπερβολή και πολλή μουσική.

Γιατί ναι — ο έρωτας μπορεί να τελειώνει, αλλά το repeat δεν σταματά ποτέ.