All Hallows’ Music: Από τους Misfits στους Samhain – οι ύμνοι του τρόμου

Η νύχτα της 31ης Οκτωβρίου είναι η στιγμή που τα φώτα χαμηλώνουν, οι σκιές μακραίνουν και το παλιό κελτικό Samhain επιστρέφει ντυμένο με φαντάσματα, μάσκες και κιθάρες. Για τους λάτρεις του punk και του σκοτεινού ήχου, το Halloween δεν είναι εμπορική αφορμή, αλλά η πιο αυθεντική τελετουργία του rock’n’roll τρόμου. Κι αν ψάξεις τα tracks αυτής της νύχτας, όλα οδηγούν πίσω σε ένα όνομα: Misfits.

Οι Misfits έγραψαν τους πρώτους πραγματικούς ύμνους του Halloween. Το 1981 κυκλοφόρησαν το “Halloween”, ένα τραγούδι που είναι ό,τι πιο εμβληματικό έχει γραφτεί για τη γιορτή. “Bonfires burning bright, pumpkin faces in the night…” — οι πρώτες λέξεις φέρνουν αμέσως εικόνες από φλόγες, κολοκύθες και μάσκες μέσα στο σκοτάδι. Ο Glenn Danzig έδωσε φωνή στη μακάβρια γοητεία του Halloween, κάνοντάς το πανκ τελετή. Λίγο αργότερα ήρθε το “Halloween II”, πιο αργό, βαρύ και τελετουργικό, με τους λατινικούς στίχους “Samhain, Samhain, Samhain” να λειτουργούν σαν ξόρκι. Δεν υπήρξε ποτέ πιο άμεση γέφυρα ανάμεσα στην αρχαία γιορτή των νεκρών και στο punk.

Όταν οι Misfits διαλύθηκαν, ο Danzig δεν άφησε πίσω του το Halloween — το έκανε ταυτότητά του. Το νέο του συγκρότημα ονομάστηκε Samhain, από την ίδια τη γιορτή που γέννησε το Halloween. Οι Samhain δεν χρειάζονταν να αναφέρουν τη λέξη για να την εκφράσουν. Όλο τους το έργο – από το “All Murder, All Guts, All Fun” μέχρι το “Unholy Passion” – είναι γεμάτο αίμα, τελετουργίες, και αναφορές στη γραμμή ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Ο ήχος έγινε πιο σκοτεινός, πιο μεταλλικός, πιο εσωτερικός. Οι Samhain δεν τραγουδούν για το Halloween, το ενσαρκώνουν, σαν να παίζουν μπροστά σε έναν βωμό που ανάβει κάθε 31η Οκτωβρίου.

Στη συνέχεια, ο Glenn Danzig πέρασε στο προσωπικό του project, αφήνοντας το horror punk αλλά κρατώντας τη μαυρίλα μέσα του. Στα live του επιστρέφει συχνά στα τραγούδια των Samhain, ανακαλώντας το πνεύμα της ίδιας γιορτής που τον σημάδεψε. Κομμάτια όπως το “Blood and Tears” ή το “Am I Demon” μπορεί να μην αναφέρουν ρητά το Halloween, αλλά μοιάζουν να ξεπηδούν από το ίδιο τελετουργικό σκοτάδι.

Ενώ οι Danzig και Samhain κρατούν το Halloween ιερό, οι Wednesday 13 το μετατρέπουν σε πανηγύρι. Με punk ενέργεια και b-movie αισθητική, κάνει τη γιορτή πιο θεατρική, πιο διασκεδαστικά μακάβρια. Στο “Till Death Do Us Party” φωνάζει “It’s Halloween again!” και όλος ο τρόμος γίνεται πάρτι. Στο “I Walked with a Zombie” μπλέκει και τον "ρομαντισμό" , αποδεικνύοντας πως το Halloween μπορεί να είναι ταυτόχρονα αστείο και ανατριχιαστικό.

Κι εκεί που νομίζεις πως η ιστορία τελειώνει, εμφανίζονται οι Cramps, οι προφήτες του horror rockabilly. Με τραγούδια όπως το “Zombie Dance” και το “Creature from the Black Leather Lagoon”, μετέτρεψαν την B-movie αισθητική σε τέχνη. Οι Cramps δεν χρειάζονταν να πουν “Halloween” — κάθε τους riff είναι σαν να βγαίνει από ασπρόμαυρη οθόνη με βαμπίρ και καπνούς.

Όλες αυτές οι μπάντες μοιράζονται μια κοινή καρδιά που χτυπά στο ρυθμό του horror. Δεν πρόκειται για μασκέ πάρτι, αλλά για μια ολόκληρη κουλτούρα που βρήκε τον πιο αληθινό της καθρέφτη μέσα στο Halloween: το σκοτάδι, τον θάνατο, τη μακάβρια ομορφιά και την αποδοχή του αλλόκοτου.

Και επειδή κανένα Halloween δεν ολοκληρώνεται χωρίς τη σωστή μουσική υπόκρουση, ιδού μια playlist (που δε μπορούσα να μη βάλω τόσα Misfits!)για να πατήσεις play και να μπεις στο κλίμα όπως πρέπει: