10 λεπτά κόλαση

Γιατί τα EP είναι πραγματικά πολύτιμα

Αν βαριέσαι τα άλμπουμ, τα EP είναι για σένα — μικρά, άμεσα και χωρίς περιττές φλυαρίες ή άκυρα fillers απλώς για να γεμίσουν ένα δίσκο.

2–4 κομμάτια σε 10–20 λεπτά είναι αρκετά για να σε στείλουν αδιάβαστο ή να κολλήσεις με ένα riff για μέρες.

Στην ιστορία, μερικά από τα πιο επιδραστικά σχήματα είτε μας συστήθηκαν είτε προχώρησαν με ένα EP.

Μερικά αγαπημένα παραδείγματα:

Minor Threat – In My Eyes (1981): περίπου 8 λεπτά hardcore που ακόμα διδάσκει.
Napalm Death – Mentally Murdered (1989)
Nine Inch Nails – Broken (1992)
Hatebreed – Under the Knife (1996)
Electric Wizard – Supercoven (1998): 2 τραγούδια παρανοϊκής ατμόσφαιρας.
Cathedral – Statik Majik (1994): δείγμα του ψυχεδελικού stoner/doom, στιγματίζοντας αυτό που θα ακολουθούσε.
Celtic Frost - Morbid Tales (1984): Έδωσαν το έναυσμα σε πολλους να ξεκινησουν νεες μπαντες μετά απο αυτό το EP
Metallica – Garage Days (1987): έδειξε τις ρίζες με αξεπέραστες διασκευές.

Και άπειρα άλλα...

Τα EP δεν είναι δοκιμή — είναι δήλωση. Μια μπάντα μπορεί να δείξει ποια είναι μέσα σε 12 λεπτά και να σε αφήσει να διψάς για το επόμενο.

Σαν τα σφηνάκια: μικρά, να καίνε και, χωρίς να το καταλάβεις, να ζητάς κι άλλο.

Κι αν όλα πάνε στραβά, τουλάχιστον ένα EP τελειώνει γρήγορα — ούτε η μάνα σου δε θα προλάβει να έρθει στο δωμάτιο να σου πει: «Χαμήλωσε αυτόν τον θόρυβο!»