Συνέντευξη με τους DreamLongDead

Ένα doom/death trip ακούγοντας το Derelict

DreamLongDead! Doom metal of death (ή death metal of doom) από Αθήνα.

Όσοι έχετε ασχοληθεί με το είδος (και όχι μόνο), σίγουρα τους ξέρετε — γιατί είναι μπαντάρα και έχουν πλούσιο δισκογραφικό υλικό από το 2012 (σχηματίστηκαν το ’11).

Κάναμε μια ωραία συζήτηση με τον Γιάννη Πούσσιο για το τι σκαρώνουν στο προβάδικο, την πιο πρόσφατη δουλειά τους Derelict, τον John Carpenter στα synths (το έκανα εικόνα αυτό, να ξέρετε — και δεν μπορώ να το ξε-δω!), τον μύθο του Cthulhu και άλλα πολλά!

Ευχαριστούμε πολύ, Γιάννη!

Ποιες ήταν οι αρχικές σας επιρροές όταν ξεκινήσατε το project και πώς έχουν εξελιχθεί μέχρι σήμερα;

Όταν ξεκινήσαμε, οι βασικές μας επιρροές προέρχονταν καταφανώς από τους Μεγάλους Παλαιούς της Μυθολογίας Κθούλου, ενώ σήμερα επηρεαζόμαστε αναγκαστικά και από τους Μεγάλους Μαλάκες της Ελληνικής Επικράτειας, γιατί ζούμε ανάμεσά τους.

Υπάρχει κάποια μπάντα ή δίσκος που νιώθετε ότι σας έσπρωξε να δημιουργήσετε τους DreamLongDead;

Αυτή είναι μία ερώτηση στην οποία κάθε μέλος της μπάντας θα έδινε διαφορετική απάντηση, ανάλογα με τις προτιμήσεις του. Θεωρώ πως αυτό που έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στο σχηματισμό των DreamLongDead δεν είναι τόσο ένα συγκεκριμένο συγκρότημα ή δίσκος, όσο η ανάγκη όλων μας για τη δημιουργία ενός μουσικού οχήματος, μέσω του οποίου οι επιρροές μας απ’ όλο το μουσικό φάσμα θα μετουσιώνονταν σε πραγματικά βαρύ, ακραίο και φαινομενικά δυσπρόσιτο, αλλά ταυτόχρονα “περιπετειώδες” και μερακλίδικο metal.

Τι θέλετε να εκφράσετε με το “Derelict”; Υπάρχει κάποιο concept πίσω από τους στίχους και το artwork;

Θέλαμε να τονίσουμε λίγο περισσότερο την “κινηματογραφική” πλευρά του ύφους μας. Το album χωρίζεται σε τρεις θεματικές ενότητες, η καθεμία από τις οποίες μπορεί να σταθεί ανεξάρτητα, αλλά υπάρχει και μία σχετική αλληλουχία μεταξύ τους. Φαντάσου κάτι σαν μία ασπρόμαυρη b-movie τριλογία που ξεκινάει από τον τάφο (“Taphos”), συνεχίζεται στην Ανταρκτική (“Antarctica”) και τελειώνει στο διάστημα (“Xeno”).

Αυτή η κινηματογραφική διάσταση που ανέφερα, αντανακλάται και στον ήχο μας στο “Derelict”, ο οποίος παραμένει death/doom, αλλά ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται και από περισσότερα αυτοσχεδιαστικά/space/prog μέρη και πιο έντονες αναφορές σε soundtracks σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες μας.

Επίσης, το artwork του Zdzisław Beksiński θεωρώ ότι υποστηρίζει με τον καλύτερο τρόπο το μουσικό περιεχόμενο και την ατμόσφαιρα του album.

Αν έπρεπε να περιγράψετε τον ήχο σας σε κάποιον που δεν ακούει extreme metal, τι θα του λέγατε;

Χονδρικά, όπως αναφέρουμε συνήθως, μπορείς να το περιγράψεις σαν “death metal of doom” ή “doom metal of death”. Ουσιαστικά, πρόκειται για “υπερβολικό” metal, με ακραία άποψη στον τρόπο που το προσεγγίζουμε: χαμηλοκουρδισμένος και παχύς ήχος, διπλά growling φωνητικά, απλωμένες χρονικά συνθέσεις κ.λπ.

Προσπαθούμε, κατά κάποιον τρόπο, να φτιάχνουμε μουσική που να ηχεί καθηλωτική, ενδιαφέρουσα κι “εθιστική” ταυτόχρονα.

Ποια είναι η ιδανική εμπειρία σε ένα live των DreamLongDead;

Δεν ξέρω, δεν τους έχω δει ποτέ, αφού πάντα είμαι στη σκηνή μαζί τους, χα!

Ιδανική live εμπειρία, ε; Τι να πω... πιείτε κάνα δυο ποτάκια ή ό,τι άλλο θέλετε για να χαλαρώσετε και να φύγουν οι αναστολές, και τα υπόλοιπα αφήστε τα πάνω μας.

Ποιο είναι το πιο "αρρωστημένο" μέρος που θα θέλατε να παίξετε και με ποια άλλη μπάντα μαζί;

Σε καλοκαιρινό, open-air metal festival στην παραλία του Innsmouth, με headliners τους Olympians του Πασχάλη στο αποχαιρετιστήριο live των ολογραμμάτων τους.

Το νου σας, όσοι επισκεφτείτε τις ντόπιες ψαροταβέρνες για φαγητό — ΜΗΝ παραγγείλετε χταποδάκι. Θα το μετανιώσετε.

Πώς βλέπετε τη doom/death φάση στην Ελλάδα;

Θλιμμένη, χτυπημένη από ερωτική μελαγχολία.

Αν μπορούσατε να κάνετε το πιο "ανίερο" collab εκτός metal, ποιον/-α θα διαλέγατε και γιατί;

Θα διαλέγαμε τον John Carpenter στα synthesizers, για να συνεργαστούμε σε μία 20λεπτη, cosmic doom διασκευή του “Δεν λες κουβέντα”, του γνωστού τραγουδιού του Δήμου Μούτση με τη Σωτηρία Μπέλλου.

Τι περιμένουμε στο μέλλον από εσάς;

Ήδη έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε πάνω σε καινούριες ιδέες.

Γενικότερα, ενώ δεν μας λες και την πιο ενεργή μπάντα του σύμπαντος, πάντα όλο και κάτι σκαρώνουμε στο προβάδικο.

Τώρα, όσον αφορά το κοντινό μέλλον — δηλαδή τους επόμενους μήνες — κάποια live θα τα κάνουμε, οπότε μείνετε συντονισμένοι.