Photo credits
Tο crossover που αρνείται να ησυχάσει
Οι Dead Heat επιστρέφουν με το Process of Elimination, έναν δίσκο που ουσιαστικά απαντά στην αιώνια ερώτηση «μπορεί το crossover να πάει πιο ψηλά;». Η απάντηση εδώ είναι ένα πολύ ηχηρό ΝΑΙ, γιατί η μπάντα δείχνει πως όχι μόνο έχει βρει τον ήχο της, αλλά τον έχει κάνει πιο δυνατό, πιο καθαρό και πιο μεταλλικό από ποτέ. Η συνεργασία τους με τη Metal Blade Records δίνει και ένα επιπλέον βάρος στην εικόνα τους. Πλέον δεν μιλάμε για την «καλή νεανική μπάντα που τιμάει τα 80s», αλλά για μια ολοκληρωμένη δύναμη που ξέρει ακριβώς πού πατάει.
Ο ήχος τους παραμένει βαθιά ριζωμένος στο skate hardcore και τον καλιφορνέζικο τρόπο ζωής, όμως αυτή τη φορά το thrash στοιχείο είναι εμφανώς ενισχυμένο. Οι κιθάρες έχουν αποκτήσει μια πιο κοφτή, μεταλλική ευκρίνεια που κάνει τα riffs να χτυπάνε σαν χαστούκι. Το songwriting δείχνει επίσης πιο ώριμο. Αντί για μια απλή καταιγίδα από blast, ο δίσκος έχει ροή, δυναμικές αλλαγές και κομμάτια που χτίζουν ένταση αντί να τη σπαταλούν. Δεν χάνεται ούτε η αμεσότητα ούτε η ενέργεια, απλώς όλο αυτό έχει πλέον πιο καθαρό στόχο.
Κομμάτια όπως το «Perpetual Punishment» δείχνουν ότι οι Dead Heat έχουν στα χέρια τους το ιδανικό μίγμα ανάμεσα στην οργή και τον έλεγχο. Η παραγωγή είναι τόσο δυνατή που σχεδόν βλέπεις τα ηχεία να ματώνουν, ενώ το «The Order» προσφέρει εκείνη την old-school thrash δόση που κάνει τους παλιούς να χαμογελάνε και τους νεότερους να ψάχνουν moshpit ακόμα και μέσα στο σαλόνι τους. Το άλμπουμ λειτουργεί σαν ένα συνεχόμενο ξύλο, σφιχτό, καλοκουρδισμένο και γεμάτο νοσταλγία για την εποχή που τα crossover demo κυκλοφορούσαν χέρι με χέρι.
Οι Dead Heat παίζουν σαν μπάντα που ξέρει ότι το είδος είναι το γήπεδό της και απλώς αφήνει τον κόσμο να το καταλάβει. Στο τέλος μένει εκείνο το χαμόγελο που έχεις όταν ακούς έναν δίσκο που ξέρει ακριβώς τι είναι. Αν το crossover του 2025 είχε ανάγκη από μια δυνατή κυκλοφορία, οι Dead Heat είναι εδώ.
