Photo credits
Το πρώτο μέρος της τριλογίας A–Z είναι εδώ!
Οι NOFX κυκλοφόρησαν το A–H, το πρώτο κομμάτι της τριλογίας A–Z, ένα project που μοιάζει με τεράστια εκκαθάριση hard drive: demos, χαμένα tracks, μισοηχογραφημένες ιδέες και γενικά ό,τι ξεχάστηκε μέσα στις δεκαετίες. Δεν είναι νέο άλμπουμ· είναι το μουσικό ισοδύναμο του να ανοίγεις το πατάρι μετά από 30 χρόνια και να λες «α, κοίτα, αυτό υπάρχει ακόμα». Ταιριάζει απόλυτα με το DNA των NOFX: τίποτα δεν είναι τακτοποιημένο, όλα μπαίνουν όπως είναι.
Τα demos ακούγονται τόσο ωμά και η γενική αίσθηση είναι «δεν θα το φτιάξουμε, έτσι θα μείνει». Το ωραίο; Δουλεύει. Γιατί οι NOFX πάντα έλαμπαν στο σημείο όπου η προχειρότητα συναντά το ταλέντο. Αυτή είναι και η φυσική τους κατάσταση.
Μέσα στον χαμό βρίσκεται και το “Barcelona”, η τελευταία ολοκληρωμένη ηχογράφησή τους και το κύκνειο άσμα τους. Η ειρωνεία είναι πως το τραγούδι αυτό δεν ακούγεται σαν τέλος· ακούγεται σαν «ρε παιδιά, το είχαμε στο ράφι, βάλτε το κι αυτό μέσα». Κλασικοί NOFX.
Το A–H —και συνολικά η τριλογία A–Z— είναι καθαρά για τους παλιούς, αυτούς που καταλαβαίνουν ότι το χάος είναι η κύρια λειτουργία στο πετσί των NOFX. Αν αυτή η τριλογία είναι το κλείσιμο της ιστορίας τους, τότε φεύγουν όπως ακριβώς έζησαν: ακατάστατοι, ειλικρινείς, χαβαλεδιάριδες και απόλυτα ανίκανοι να σοβαρευτούν, ακόμα κι όταν γράφουν το ίδιο τους το τέλος.
Κι ένα μεγάλο μου αποθημένο: ότι ποτέ δεν τους είδα live.
