Forbidden: Το Υπόγειο Διαμάντι της Bay Area

Οι Forbidden είναι από εκείνες τις μπάντες που σίγουρα τις χαρακτηρίζουμε underrated.

Από το 1985, όταν ξεκίνησαν ως Forbidden Evil, έφερναν κάτι ωμό, νεανικό και επικίνδυνο, που ξεχώριζε μέσα στον ήδη εκρηκτικό thrash χάρτη του Σαν Φρανσίσκο. Με τα ιδιαίτερα φωνητικά του Russ Anderson, τους Craig Locicero και Robb Flynn στις κιθάρες, τον John Tegio στο μπάσο και τον Jim Pittman στα τύμπανα, οι Forbidden μπήκαν από νωρίς στο ραντάρ των fanzines και των tape-traders. Το 1986, όμως, ήταν η χρονιά που έστρωσε το έδαφος για τον μύθο τους: ο Matt Camacho πέρασε στο μπάσο και ο Paul Bostaph ανέλαβε τα τύμπανα, φέρνοντας πειθαρχία, ταχύτητα και μια νέα δυναμική που θα χαρακτήριζε ολόκληρη την πρώτη τους περίοδο.

Με αυτή τη σύνθεση γεννήθηκε το Forbidden Evil, το 1988, ένα άλμπουμ που ακόμα και σήμερα ακούγεται σαν να θέλει να ανοίξει διάδρομο ανάμεσα στα «μεγάλα ονόματα» της Bay Area. Η μπάντα είχε ήδη αφήσει πίσω το όνομα Forbidden Evil για το πιο λιτό Forbidden, όχι για να κατεβάσει ύφος, αλλά για να αποφύγει την παρεξήγηση που δημιουργούσε η λέξη “Evil” στα εξώφυλλα των late ’80s. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ντεμπούτο γεμάτο νεύρο, άψογα εκτελεσμένο thrash και μια φωνή που δύσκολα ξεχνιόταν.

Το 1990 ήρθε το Twisted into Form, με τον Tim Calvert πλέον στην κιθάρα. Εκεί οι Forbidden έκαναν το μεγάλο βήμα: πιο ώριμη σύνθεση, πιο περίπλοκες μελωδικές γραμμές, πιο προοδευτική σκέψη χωρίς να χαθεί το thrash στοιχείο. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί μουσικοί μιλάνε για αυτό το άλμπουμ ως ένα από τα πιο τεχνικά και ολοκληρωμένα δείγματα της δεύτερης γενιάς του Bay Area. Ήταν και το τελευταίο έργο της μπάντας με τον Bostaph, ο οποίος σύντομα θα έβρισκε τον δρόμο του προς τους Slayer (το ’92), αλλά πάντα είχε αδυναμία στους Forbidden, μιας και τους αποκαλεί ακόμα και σήμερα «η μπάντα μου».

Μετά από μια πορεία γεμάτη αλλαγές, διάλυση το 1997 και μια δυναμική επιστροφή το 2007, που κορυφώθηκε με το Omega Wave το 2010, οι Forbidden έμειναν ξανά εκτός σκηνής μέχρι το comeback του 2023. Εκεί ξεκινάει ένα νέο κεφάλαιο. Στη θέση του τραγουδιστή βρίσκεται πλέον ο Norman Skinner, με καθαρή φωνητική ικανότητα και σκηνική ένταση που στέκεται με σεβασμό απέναντι στον Russ Anderson, αλλά και με δικό του χαρακτήρα. Στο rhythm section ο Matt Camacho συνεχίζει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο, ενώ στα τύμπανα συναντάμε τον Chris Kontos, έναν ντράμερ που έχει γράψει ιστορία στο Bay Area και φέρνει με το παίξιμό του μια πολύ γνώριμη, «σπιτική» ενέργεια στο νέο σχήμα.

Αξίζει ξεχωριστή αναφορά και στο πέρασμα του Daniel “Chewy” Mongrain των Voivod από τις κιθάρες κατά την επανένωση. Μπορεί η παρουσία του να ήταν περιορισμένη χρονικά (στις 19/11/25 ανακοινώθηκε πως αναλαμβάνει ο Jeremy Von Epp λόγω υποχρεώσεων του Mongrain με τους Voivod), αλλά έδωσε στις πρώτες ζωντανές εμφανίσεις μια αίσθηση τεχνικής ευφυΐας και φρέσκου αέρα που συζητήθηκε έντονα από τους fans και τον Τύπο, αποδεικνύοντας ότι οι Forbidden επέστρεψαν για τα καλά!

Το νέο κεφάλαιο κλείνει με έναν τόνο αισιοδοξίας. Το 2025 οι Forbidden γιορτάζουν 40 χρόνια από την ίδρυσή τους και 35 χρόνια από το Twisted into Form, με μια περιοδεία–αναβίωση. Οι Forbidden ποτέ δεν έγιναν μαζικό όνομα· έγιναν όμως κάτι πολύ πιο σημαντικό: μια μπάντα που άφησε βαθύ αποτύπωμα στους μουσικούς που τους έζησαν, στις σκηνές που πέρασαν και στο ίδιο το DNA του thrash. Και τώρα επιστρέφουν όχι σαν βετεράνοι, αλλά σαν μια δύναμη που έχει ξανά κάτι να πει.

Θα τους δούμε άραγε και από τα μέρη μας;